نوشتن...
سه شنبه, ۴ مهر ۱۳۹۶، ۰۷:۰۴ ب.ظ
وبلاگ را که می ساختم، گفتم این بشود روزانه نویسی.. خاطرات و احساسات و تجربیات.. ولی.. نمی دانم چرا نمی نویسم.. در این روزگار کمی وبلاگ نویس ها و وبلاگ خوان ها، وبلاگ جای امنی است.. می شود نوشت.. می شود حرف زد.. گریه کرد.. تجربه کرد.. خندید.. رقصید...
کاش بنویسم.. کاش بنویسم تا یادم نرود.. تا ببینم قدمهایم را.. هدفهایم را.. خودم را...
- ۹۶/۰۷/۰۴
خدا رو شکر وبلاگ نویس زیاد است و وبلاگ خوان کم.
اما موافقم؛ می شود نوشت، می شود حرف زد و می شود...
مسیر مستدام!